Özgürlük sorulur mu hiç esire
Mahkum oldukça yanar içim sesine
Ne vardı ki hayat sanki hediye
Bunlar hep yoluma seril diye
Ne dayanır ki kuvvetli bir sevgiye
Bak burası seni beklediğim bahçe
Gelmezsem eğer derinden bir ah çek
Yerine koyduğum herkes mi sahte
Gelmez misin yoksa yine üç vakte
Bende hiç vefa kalmadı ahde
Seni unuttuğum her güne ah de
Kendime verdiğim sözü vermemişti Akabe
Oysa sen gökkuşağıydın ben Sehabe
Giremeyeceksin artık bu kalbe
Diyeceksin hatırlayınca beni, ah be
Sen değil yol yaptı beni asabi
Kebabı yedikten sonra kim suçlar kasabı
Sen değil beni benden eden, aşkın şarabı
Sanki çektiğim tüm ahlar sana mı?
Seninle olabilecek miydik vahdet
Shakespeare'in bile gözü makbet, sabret
İçemez miydim hiç senden tuzlu kahve
Yokluğumda dizine vur vah de..
/v.a.ceylan/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder